tag:blogger.com,1999:blog-54007886194800947862024-03-13T21:00:56.287-07:00My Experiences ...Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.comBlogger37125tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-89247298521133223552011-05-14T05:11:00.000-07:002011-05-14T05:11:12.356-07:00નોંધ કોઈએ લીધી કે નહિં?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-size: large;">સુરજ સંભારતો નથી કે, (મારા) પ્રકાશનું શું કર્યું ?<br />
ચંદ્ર ચકાસતો નથી કે, (મારી) ચાંદનીનું શું કર્યું ?<br />
મેઘ માપતો નથી કે, (મારું) પાણી ક્યાં વપરાયું ?<br />
પવન પારખતો નથી કે, હવામાં શું ભળ્યું ?<br />
નદી નીરખતી નથી કે, કોણે ક્યાં ઉપયોગ કર્યો?<br />
વનસ્પતિ વિચારતી નથી કે, મારા માંથી કેટલું ને શું લીધું?<br />
તેથી હે માનવ, તું નિરંતર કર્યરત રહે,<br />
પરવા ના કર, તારી નોંધ કોઈએ લીધી કે નહિં?</span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span><span><span><b><span style="font-family: Times New Roman;">-- નિર્મળાબેન ચાંપાનેરીઆ</span></b></span></span></span> </span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-36545947355579093742011-05-14T04:55:00.000-07:002011-05-14T04:55:50.276-07:00તો .... શું ?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-size: large;"><br />
જીવન નથી રહ્યું તો શું? તારા આદર્શો તો છે, <br />
નજર ફરે ને દેખાય નહિં તો શું? તારો અહેસાસ તો છે,<br />
ઘરમં ખાલીપો લાગે તો શું? તારી પ્રિય વસ્તુઓ તો છે,<br />
તારો અવાજ નથી તો શું? તારાં શમણંઓ તો છે,<br />
પ્રેમ મળતો નથી તો શું? તારા પ્રેમની નિશાનીઓ તો છે,<br />
જીવન અધૂરું રહ્યું તો શું? સાત ફેરાનાં સૌગંદ તો છે.</span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span><span><span><b><span style="font-family: Times New Roman;">-- નિર્મળાબેન ચાંપાનેરીઆ</span></b></span></span></span> </span></div>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-69651952154834491642011-05-14T04:45:00.000-07:002011-05-14T04:45:05.712-07:00હે માનવ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-size: large;">હે માનવ,<br />
<br />
તું એકવાર કઈં આપી તો જો !<br />
દુનિયા તને ઘણું આપશે,<br />
યાદ રાખ, તાર હાથ પર,<br />
ઉપરવળાના હજાર હાથ છે !</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
<span><span><span><b><span style="font-family: Times New Roman;">-- નિર્મળાબેન ચાંપાનેરીઆ</span></b></span></span></span><br />
<br />
<br />
<br />
</span></div>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-6951691869889835072011-05-14T04:39:00.000-07:002011-05-14T04:39:04.451-07:00...છે<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-size: large;">તું જાણે છે કે, એ અહીં જ છે, </span><br />
<span style="font-size: large;"> છતાં આંખમાં આંસુ છે,</span><br />
<span style="font-size: large;">શું તને તારા વિચારોમાં પણ શંકા છે?</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;"><span><span><b><span style="font-family: Times New Roman;">-- નિર્મળાબેન ચાંપાનેરીઆ</span></b></span></span></span></div>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-21701588998771913092011-05-14T04:32:00.000-07:002011-05-14T04:32:37.911-07:00.......હશે !!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-size: large;"><br />
જે થયું તે સારુ જ થયુ હશે!<br />
ઍ અંત નથી પણ આદિ જ હશે!<br />
કદાચ ભાવિ પેઢીની શરૂઆત હશે!<br />
સેવેલાં સ્વપ્નોની સ્વીક્રુતી હશે !<br />
ઉછેરેલા વ્રુક્ષોનું એ બીજ હશે !<br />
પ્રણયથી પ્રણયનો પ્રવાહ હશે !<br />
ખુદની થાપણનું વ્યજ હશે !<br />
સ્વરચિત બાગનું એ ફુલ હશે !<br />
કુદરત ને સમજો તો એ અહીં જ હશે !<br />
પ્રક્રુતિ આપે છે કદી લેતી પણ હશે !<br />
આપે છે પ્રેમ ને આંસુ પીતી હશે !<br />
તૂટેલા હૈયાને ખુદ સંભાળતી હશે !</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
<span><b><span style="font-family: Times New Roman;">-- નિર્મળાબેન ચાંપાનેરીઆ</span></b></span><br />
</span></div>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-12782197446190898192010-10-27T08:01:00.000-07:002010-10-27T08:02:14.102-07:00Only For GOD ..<span style="font-family: Times New Roman; font-size: large;">One and One Two, My Love is True;</span> <span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: large;"><br />
</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: large;">Two and Two Four, My Love is Pure;</span> <span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: large;"><br />
</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: large;">Three and Three Six, My Love is Fix;</span> <span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: large;"><br />
</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: large;">Four and Four Eight, My Love is great;</span> <span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: large;"><br />
</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: large;">Five and Five ten, My Love is only for one.</span> <span style="font-size: large;"><br />
<br />
</span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: Times New Roman;">-- નિર્મળાબેન ચાંપાનેરીઆ</span></b></span>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-75225701638723946032010-10-27T07:59:00.000-07:002010-10-27T08:02:14.102-07:00ઘરથી સ્મશાન સુધી ...<span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">જીંદગીની રાહ પર ક્યારેક રમત રમ્યા તો ક્યારેક ભણ્યા,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">ક્યારેક ખૂશી મળી તો ક્યારેક ગમ;</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span> <span style="font-family: sans-serif; font-size: small;"> </span><br />
<span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">જ્યાં કોઇક મળ્યું અને છુટું પડ્યું,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">કયારેક આનંદ થયો તો ક્યારેક દુઃખ;</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span> <span style="font-family: sans-serif; font-size: small;"> </span><br />
<span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">ઘરથી સ્મશાન સુધીનો આવડો છે રસ્તૉ !!</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span> <b><span style="font-family: sans-serif; font-size: small;"> </span></b><br />
<b><span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">-- નિર્મળાબેન ચાંપાનેરીઆ</span></b>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-51128883146336236702010-10-27T07:56:00.000-07:002010-10-27T08:02:14.102-07:00સથવારો ...<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">મન હજુ ઝંખે છે એ જ સથવારો, </span> <span style="font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">જ્યાં હર સબંધો સબંધની આરપાર છે;</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span> <span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><br />
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">તારા શબ્દનાં રણકારનો આભાસ છે,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">બાકીનાં આયખામાં લાગણીનાં અશ્રુનૉ દીદાર છે;</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span> <span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><br />
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">રસ્તો અલગ અલગ છે,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">પણ મકસદ તો એક જ છે;</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span> <span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><br />
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">અંતરથી વિસરવા તૈયાર છે,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">બસ એક મુલાકાત હૈયા પાર છે;</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span> <b><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span></b><br />
<b><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">-- નિર્મળાબેન ચાંપાનેરીઆ</span></b>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-25565958676717603772010-10-27T07:53:00.000-07:002010-10-27T07:53:23.098-07:00મેરેજ પ્રસંગે યજ્ઞેશને ભેટ :<span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">મમ્મી નો લાઙકવાયો તું,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">પ્યાસ બુઝાવજે પ્રેમ તણી તું,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span> <span style="font-family: sans-serif; font-size: small;"> </span><br />
<span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">પપ્પા ની બની લાકઙી તું,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">સજાવજે ઘઙપણ દઈ આધાર તું,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span> <span style="font-family: sans-serif; font-size: small;"> </span><br />
<span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">ભાઈનો તો હૈયા તણૉ હાર તું,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">ના કરીશ કદી દિલથી અલગ તું,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span> <span style="font-family: sans-serif; font-size: small;"> </span><br />
<span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">દુનિયાનો અખુટ ભંડાર મેળવે તું,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">તોય અલ્પ છે એ ત્રણે પ્રેમથી જ તો,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span> <span style="font-family: sans-serif; font-size: small;"> </span><br />
<span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">ખબર છે મને કદી ભૂલ ના કરે તું,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">છતાં ધૂળ ના લાગે સમયની સાચવજે તું,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span> <span style="font-family: sans-serif; font-size: small;"> </span><br />
<span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">માંગણી છે આટલી જ એક માતની,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">નથી ધન દોલત કે ગાડી કે મોટરની,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span> <span style="font-family: sans-serif; font-size: small;"> </span><br />
<span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">ચાવી છે સુખી થવાની જીંદગીની,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">રાખી યાદ જીવન નૈયાને પાર કરજે તું.</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span> <b><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span></b><br />
<b><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">-- નિર્મળાબેન ચાંપાનેરીઆ</span></b>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-33235352647252100752010-08-11T11:36:00.000-07:002010-09-05T05:19:57.449-07:00ગાંઙો પતંગ અને IT કારકીર્દી ..<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_4x7LGf7JlMs/TGLtM4czY3I/AAAAAAAAFcc/gkPTXiF99KE/s1600/kites.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/_4x7LGf7JlMs/TGLtM4czY3I/AAAAAAAAFcc/gkPTXiF99KE/s320/kites.jpg" width="214" /></a></div><br />
<br />
ગાંઙા પતંગ અને આપણી IT કારકીર્દીમાં થોઙોક જ ફરક છે.<br />
<br />
ગાંઙા પતંગને સાચવતા આંગળીઓ કપાઈ જાય છે,<br />
IT કારકીર્દીને સંભાળવા જતા સબંધો ઘવાઈ જાય છે.<br />
<br />
ગાંઙો પતંગ કેમેય કરીને સચવાતો નથી અને,<br />
IT કારકીર્દીને સચવવા માટે પણ મથામણ કરવી પડે છે.<br />
<br />
ગાંઙા પતંગને પવન અને ઠુમકાની સતત જરૂર હોય છે,<br />
IT કારકીર્દી પણ સમયાંતરે ઝાટકા આપતી જાય છે.<br />
<br />
ગાંઙા પતંગ જોઙે કોઈ પેચ લેવા નથી માંગતુ,<br />
IT કારકીર્દી જોઙે પણ કોઇ બાંધછોઙ કરવા નથી માંગતુ,<br />
<br />
ગાંઙા પતંગથી છુટકારો મેળવી શકાય છે, પણ..<br />
IT કારકીર્દીથી છુટકારો મેળવવો ખુબ જ અઘરો છે.Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-66419202786578075372010-08-11T10:58:00.000-07:002010-09-05T04:11:46.857-07:00મારા દાદા ..<span style="font-size: small;"></span><span style="font-size: small;">દરેક વાળ સફેદ અને સફેદ ધોતીવાળા, એ મારા દાદા હતા,<br />
મને ઉપનામથી બોલાવી હંમેશા ખખઙાવતા, એ મારા દાદા હતા;<br />
<br />
અંધારે ઉઠીને મંદિરમાં પૂજા કરવા જાતા, એ મારા દાદા હતા,<br />
ખેતરમાં જાય ત્યારે ખભા ઉપર અને મંદિરમાં જાય ત્યારે ખોળામાં બેસઙતા, એ મારા દાદા હતા;<br />
<br />
દર વર્ષે નવરાત્રિમાં ગામની વચ્ચે રૂઙો રૂઙો નો સાદ પાઙતા, એ મારા દાદા હતા,<br />
"આગલી-માગળી તેલ પૂરાવો" ના નારા સાથે મને ફટાકઙા ફોઙતા શીખવાઙતા, એ મારા દાદા હતા;<br />
<br />
બરઙામાં હાથ ફેરવી દરરૉજ મને ઉંઘાઙતા, એ મારા દાદા હતા,<br />
સુખઙનાં હારની વચ્ચે હવે માત્ર જોવા મળતા, એ મારા દાદા હતા.<br />
<br />
-- જિતેન્દ્રકુમાર નાયી</span>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-82591297232567694482010-08-10T10:33:00.000-07:002010-09-05T04:11:46.857-07:00મારી આંખો એક ઙેમ, મારા આંસુ એક નદી ...<span style="font-size: small;"></span><br />
<span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">આંસુ રુપી નદી પ્રેમ માટે વહે છે,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">આંખો રુપી ઙેમ તેને રોકવાનું કામ કરે છે,</span> <span style="font-size: small;"></span><br />
<span style="font-size: small;"><br />
</span> <span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">અવિરત રહેતી નદી ક્યારેક ઘુઘવાય છે,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">ક્યારેક ભાવવિભોર થઈને એ છલકાય છે,</span> <span style="font-size: small;"></span><br />
<span style="font-size: small;"><br />
</span> <span style="font-family: sans-serif; font-size: small;"></span> <span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">પ્રેમ રૂપી નદીનાં વહેણ પાછા વળી જાય છે,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">ઉમળકાભેર આવેલી લાગણીઓ ક્યાંય તળીયે દબાઇ જાય છે,</span> <span style="font-size: small;"></span><br />
<span style="font-size: small;"><br />
</span> <span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">દુનિયાની લાજે ડેમ પ્રેમ રૂપી નદી ને રોકે છે,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">અંદર ને અંદર એ દબાયેલી, ખોવાયેલી લાગણીઓને શોધે છે,</span> <span style="font-size: small;"></span><br />
<span style="font-size: small;"><br />
</span> <span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">જો આ પ્રેમ રૂપી નદીનો પ્રવાહ વહી જાય,</span> <span style="font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">તો દુનિયાનો શોક-પષ્ચાતાપ સદાને માટે મટી જાય.</span> <span style="font-size: small;"></span><br />
<span style="font-size: small;"><br />
</span> <span style="font-family: sans-serif; font-size: small;">-- જિતેન્દ્રકુમાર નાયી</span>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-20624443735247071472010-07-26T09:57:00.000-07:002010-09-05T05:22:24.648-07:00Everyone knows how to count but very few know ‘what to count ?’<span style="color: #999999; font-size: small;"></span><div style="color: #999999;"><span style="font-family: Shruti; font-size: small;"><b>મૈં આજ સિર્ફ</b></span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><b> </b></span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;"><b>મુહબ્બત કે ગમ કરુંગા યાદ</b></span><span style="font-family: Arial; font-size: small;"><b>, </b></span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;"><b>યહ ઔર બાત હૈ તેરી યાદ ભી આ જાયે.-</b></span><span style="font-family: Arial; font-size: small;"><b><br />
</b></span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;"><br />
સંબંધો અને નસીબને કેટલો સંબંધ છે</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">? </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">નસીબદારની</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">વ્યાખ્યામાં આપણે સંબંધોને કેટલા કાઉન્ટ કરીએ છીએ</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">? </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">સારા સંબંધોને સારા નસીબ</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">કહેવા કે કેમ એ માણસ સંબંધોને કઈ નજરથી જુએ છે તેના પર આધાર રાખે છે. બધું જ</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">હોય અને કોઈ ન હોય એ વ્યક્તિની વેદના બહુ જુદી હોય છે!</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;"><br />
હમણાં એક</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">શિક્ષકને મળવાનું થયું. તેમને વસ્તીગણતરીનું કામ સોંપાયું છે. તેમણે કહેલો એક</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">અનુભવ સંબંધોની સંવેદનાથી ભરપૂર હતો. તેમણે કહ્યું</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">, </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">હું એક ઘરે ગયો. ચાલીસ</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">વર્ષના એક માણસે દરવાજો ઉઘાડ્યો. થોડીવાર એ મારી સામે જોતો રહ્યો. મેં ઓળખાણ</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">આપીને કહ્યું કે વસ્તીગણતરી માટે આવ્યો છું. તેણે મને આવકાર આપ્યો અને ઘરમાં</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">બોલાવી સોફા ઉપર બેસાડ્યો. મેં પૂછ્યાં એ બધા જ સવાલોના તેણે સરસ રીતે જવાબ</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">આપ્યા. મારું કામ પતાવીને ઊભો થવા જતો હતો ત્યાં એ માણસે મને કહ્યું કે</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">, </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">થોડીવાર બેસોને! એ મારા માટે જયુસનો ગ્લાસ ભરી લાવ્યો.</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;"><br />
મને કહ્યું કે</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">, </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">કેટલા બધા દિવસો પછી મારા ઘરે કોઈ આવ્યું! કોઈના પગરવ વગર ઘણીવખત આપણે ઘરમાં</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">જ ક્યાંક ભૂલા પડી ગયા હોય એવું લાગે! તેણે વાત આગળ વધારી. હું અહીં સાવ એકલો</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">રહું છું. મલ્ટિનેશનલ કંપનીમાં જોબ કરું છું. અમારી કંપનીનાં લોકો વચ્ચે ઘરે</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">આવવા- જવાના સંબંધો બહુ ઓછા છે. જરાક હસીને તેણે કહ્યું કે</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">, </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">અમારી કંપનીમાં</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">પાર્ટીઓ થાય છે પણ હોટલમાં. ત્યારે ઘરે કોણ આવે</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">? </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">ન્યુઝપેપર વેન્ડર અને</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">મિલ્કમેન સવારે ફ્લેટની બહાર છાપાં અને દૂધ મૂકી જાય છે. ઓફિસે જઉં પછી એક</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">માણસ ઘરે આવીને ઘર સાફ કરી જાય છે. ઘરમાં હોઉં છું ત્યારે સાવ એકલો જ હોઉં</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">છું. મને યાદ નથી કે છેલ્લે ઘરે મારી હાજરીમાં કોણ આવ્યું હતું!</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;"><br />
બાકી</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">મારે પ્રેમાળ પત્ની છે</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">, </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">સરસ મજાના બે સંતાનો છે. મા-બાપ છે. ભાઈ-બહેન છે. પણ</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">એ બધા બંગાળમાં રહે છે. કેટલીક મજબૂરીના કારણે હું મારા ફેમિલીને અહીં નથી</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">લાવી શક્યો. ટિપોય પર પડેલી તસવીર તરફ આંગળી ચિંધીને કહ્યું કે</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">, </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">મારી પત્ની</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">અને બંને બાળકોનો ફોટો છે. એ માણસના મોઢામાંથી નીકળતાં દરેક શબ્દોમાં અજાણ્યો</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">ભાર હતો. તેણે કહ્યું કે ચાર-પાંચ મહિને એ લોકોને મળવા જઉં છું. એ લોકોની</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">સાથે હોઉં ત્યારે પણ સતત થયા રાખે કે હમણાં પાછો એકલો થઈ જઈશ. મને વિચાર</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">આવ્યો કે</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">, </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">બગીચામાં કોઈ ન આવે તો ફૂલોને વેદના થતી હશે</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">? </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">કોઈ વ્યક્તિ વગરનું</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">ઘર માણસને </span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">‘</span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">કામચલાઉ જેલ</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">’ </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">જેવું લાગતું હશે</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">? </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">ઘરનો ખાલીપો માણસના દિલમાં</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">અનુભવાતો હોય છે.</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;"> </span></div><div style="color: #999999;"><br />
</div><div style="color: #999999;"><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">બારણાં પાસે આવ્યો ત્યારે મેં એ માણસ સામે જોઈને</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">કહ્યું</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">, </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">હું ભગવાનને પ્રાર્થના કરીશ કે કંઈક એવું થાય જેથી તમે તમારા પરિવાર</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">સાથે રહી શકો. એ માણસની આંખો થોડીક ભીની થઈ હોય એવું લાગ્યું. સન્નાટો કેટલો</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">અસહ્ય હોય છે તેનો અહેસાસ મને પહેલીવાર થયો. શિક્ષકે પછી વાત આગળ વધારી. એ</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">દિવસે કામ પતાવીને હું ઘરે ગયો. ફળિયામાં રમતાં મારા બંને બાળકો મને જોઈને</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">મારી પાસે આવીને મને વળગીને વાતો કરવા લાગ્યા. મારી પત્ની મારા માટે પાણીનો</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">ગ્લાસ ભરીને લાવી.</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;"><br />
પાણીનો ઘૂંટડો ગળે ઉતાર્યો ત્યારે મને થયું કે</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">, </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">હું ખરેખર ખૂબ લકી છું. મારાં લોકો મારી સાથે અને મારી પાસે છે. મેં ભગવાનનો</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">આભાર માન્યો અને પેલા અજાણ્યા માણસ માટે ભગવાનને પ્રાર્થના કરી. એ દિવસથી</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">મારા ઘરમાં મને એક ગજબના સુખનો અનુભવ થાય છે. પેલાં માણસ પાસે આમ જોઈએ તો</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">બધું જ હતું</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">, </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">છતાં એની પાસે કંઈ જ ન હતું.</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;"><br />
</span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;"><br />
કોઈ ન હોય ત્યારે સંબંધોની</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">ઝંખના તીવ્ર બની જતી હોય છે. બધાં હોય ત્યારે માણસને એની કદર હોતી નથી. ઘરના</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">લોકોથી જેને નફરત હોય એવા લોકોએ પોતાના ઘરથી દૂર અને એકલા રહેતાં લોકો સાથે</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">થોડાક કલાક રહેવું જોઈએ. એક યુવાનની પ્રેમિકા પડોશમાં જ રહેતી હતી. બંને એક</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">સાથે જ મોટા થયાં. રોજ તોફાન</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">, </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">મસ્તી અને ઝઘડા. યુવાને કહ્યું કે હું રોજ એની</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">મસ્તી કરીને એને હેરાન કરતો. એ રડવા માંડે ત્યાં સુધી તેને પરેશાન કરતો.</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;"> </span></div><div style="color: #999999;"><br />
</div><div style="color: #999999;"><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">મને બીજા શહેરમાં નોકરી મળી. એક મહિના પછી હું મારા ઘરે પાછો ગયો.</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">મારી પ્રેમિકા મને મળી ત્યારે પહેલાં તો એ કંઈ જ બોલ્યા વગર મારી સામે હસી.</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">મને યાદ આવ્યું કે હું આને રોજ કેવી રડાવતો હતો</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">? </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">મારી પ્રેમિકાની નજીક જઈ</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">તેના બંને હાથ મારા હાથમાં લીધા. ખબર નહીં મને શું થયું પણ એના બંને હાથ</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">વચ્ચે મોઢું રાખીને હું ધ્રૂસકે ધ્રૂસકે રડી પડ્યો. મારી પ્રેમિકાને કહ્યું</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">, </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">મેં તને ખૂબ રડાવી છે ને</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">? </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">કદાચ ઈશ્વર તેની જ મને સજા કરે છે! પ્રેમિકાએ</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">કહ્યું કે</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">, </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">તારા વગરેય હું રોજ રડી છું! વિરહમાં જ પ્રેમનો સાચો અર્થ સમજાતો</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">હોય છે.</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;"> </span></div><div style="color: #999999;"><br />
</div><div style="color: #999999;"><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">તમારા ઘરે કોઈ તમારી રાહ જોતું હોય તો માનજો કે તમે લકી છો</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">, </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">મિત્રોને તમારા વગર પાર્ટી અધૂરી લાગતી હોય તો માનજો કે તમે લકી છો</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">, </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">કંઈક</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">અંગત વાત કરવી હોય અને તમારી પાસે વાત કરી શકાય એવી વ્યક્તિ હોય તો માનજો કે</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">તમે લકી છો</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">, </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">રડવાનું મન થાય ત્યારે કોઈ ખભો હોય તો માનજો કે તમે લકી છો.</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">ફિલ્મમાં કે નાટકમાં જતી વખતે એક જ નહીં પણ બે ટિકિટ લેવાની હોય તો માનજો કે</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">તમે લકી છો</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">, </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">કોઈ તમારા આલિંગનને તરસતું હોય તો માનજો કે તમે લકી છો. જરાક</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">શાંતિથી તમારી આજુબાજુમાં નજર કરો અને વિચાર કરો કે</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;">, </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;">હું કેટલો લકી છું!</span><span style="font-family: Arial; font-size: small;"> </span><span style="font-family: Shruti; font-size: small;"><b></b></span></div><div style="color: #999999;"><span style="font-family: Shruti; font-size: small;"><b><br />
</b></span></div><div style="color: #999999;"><span style="font-family: Shruti; font-size: small;"><b>-- Unknown</b></span></div>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-85802362665703066632010-07-11T05:51:00.000-07:002010-09-05T05:23:13.916-07:00બંદર ઔર બંદરિયા ..<span style="font-size: small;"></span><span style="font-size: small;"></span><br />
<br />
<span style="font-size: small;">બંદરને લડકીસે દોસ્તી કી, <br />
તો બંદરિયા રુઠ કર ચલી ગઈ,<br />
વાપસ લૌટ કે બંદરને મનાયા, "તુ ક્યો મુજસે રુઠ ગઈ? <br />
ઉસસે અછ્છી તો તુ હૈ , જો ઙાલી પે ઝુલતી હૈ ઔર ઝુલકર હમ કો ભી મઝાદેતી હૈ. "</span><br />
<span style="font-size: small;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: small;">-- NCC</span>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-57216875042934117822010-07-11T04:45:00.000-07:002010-09-05T05:19:57.449-07:00બહોત પ્યારી હૈ બીવી ...<span style="font-size: small;"></span><span style="font-size: small;"></span><br />
<span style="font-size: small;">સાલી સે પ્યાર કરતા હું તો બીચ મે આતી હૈ બીવી,<br />
દોસ્તો સે બાત કરતા હું તો જુઙ જાતી હૈ બીવી,<br />
<br />
ઓફિસ સે દેર સે આઊ તો રુઠ જાતી હૈ બીવી,<br />
વિકેન્ઙ પે ના ઘુમાઊ તો મુંહ મોઙ લેતી હૈ બીવી,<br />
<br />
ઙાટુ તો બાત નહી કરતી હૈ બીવી,<br />
ટીવી પે ન્યુઝ દેખુ તો કંપની નહિ દેતી હૈ બીવી,<br />
<br />
ઍનિવર્સરી ભુલ જાઊ તો ખાના નહિ ખાતી હૈ બીવી, </span><br />
<span style="font-size: small;">માયકે વાલોં કો ભુલ જાઊ તો ગુસ્સા કરતી હૈ બીવી,<br />
<br />
ફિર ભી બહોત પ્યારી હૈ બીવી, ક્યોંકિ ...<br />
</span><br />
<span style="font-size: small;">પરિવાર કો સંભાલતી હૈ બીવી,<br />
મેરા ખ્યાલ રખતી હૈ બીવી,<br />
<br />
બિમાર હો જાઊ તો દવાઈ દેતી હૈ બીવી,<br />
ઑફિસ સે આતે હી સ્વાદિષ્ટ ખાના પરોસતી હૈ બીવી,<br />
<br />
મુવી મે કમ્પની દેતી હૈ બીવી,<br />
પઢાઈ મે કમ્પની દેતી હૈ બીવી,<br />
<br />
ખુદ સારા કામ કરકે ઘરખર્ચ કમ કરતી હૈ બીવી,<br />
ખુદ જોબ કરકે ઘરકી આમદની બઢાને મેં હેલ્પ કરતી હૈ બીવી,<br />
<br />
શાદી કરકે આયી હૈ બીવી, ઘરમે સબકી પ્યારી હૈ બીવી,<br />
બીવી કે સિવા સાલી કહાં, સાલી કે સિવા દોસ્તાના કહાં ?<br />
<br />
ઈસી લિયે દોસ્તોં, બહોત પ્યારી હૈ બીવી.</span><br />
<br />
<span style="font-size: small;">-- NCC & YC</span>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-36326625370898178802010-07-11T03:34:00.000-07:002010-09-05T04:11:46.858-07:00અચાનક કોણ જાણે યાદ કેવી વાત આવી ગઇ ...<span style="font-size: small;"></span><br />
<span style="font-size: small;">અચાનક કોણ જાણે યાદ કેવી વાત આવી ગઇ <br />
દિવસ હોવા છતાં આંખોમાં માઝમ રાત આવી ગઇ <br />
મળી કેવો ગયો ઉત્સાહ એ આશ્ચર્યથી ‘ ઘાયલ ’ <br />
ફરીથી જીવવાની જીવમાં તાકાત આવી ગઇ <br />
ગાગર મહીં ઘૂઘવાતો સાગર થઇ શકું છું <br />
સંસારમાં રહીને શાયર થઇ શકું છું <br />
નહીં જેવો તોયે ઇશ્વર તારો જ અંશ છું હું <br />
હું પણ અનેક રૂપે હાજર થઇ શકું છું <br />
અમૃતથી હોઠ સહુના એઠા કરી શકું છું , <br />
મૃત્યુના હાથ પળમાં હેઠા કરી શકું છું ; <br />
આ મારી શાયરી તો સંજીવની છે ‘ ઘાયલ ’ <br />
શાયર છું પાળિયા ને બેઠા કરી શકું છું. <br />
નથી સામાન્ય આસવનો વિરલ રસનો કળશ છું હું <br />
મથું છું હરપળે હળવો થવા મબલખ વિવશ છું હું <br />
કાંઇ કહેવાય ના ક્યારે કયો પુરુષાર્થ અજમાવું <br />
હજી જનમ્યો નથી એવા ભગીરથની ધગશ છું હું <br />
</span><br />
<span style="font-size: small;">-- અમૃત ઘાયલ </span>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-67282840613025824862010-07-11T03:21:00.000-07:002010-09-05T04:11:46.858-07:00ખરાં છો તમે ..<span style="font-size: small;"></span><br />
<span style="font-size: small;">ઘડીમાં રીસાવું , ખરાં છો તમે. <br />
ઘડીમાં મનાવું , ખરાં છો તમે. <br />
ન પૂછો કશું યે , ન બોલો કશું યે , <br />
અમસ્તા મુંઝાઓ , ખરાં છો તમે. <br />
ન આવો છો મળવા , ન ઘરમાં રહો છો , <br />
અમારે ક્યાં જાવું , ખરાં છો તમે. <br />
હતી ભાગ્યરેખા , ભુંસાઇ ગઇ. <br />
નવી ક્યાંથી લાવું , ખરાં છો તમે. <br />
</span>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-62272478637365420152010-07-11T03:16:00.000-07:002010-09-05T05:22:24.649-07:00જીવનના સાત પગલા<span style="font-size: small;"></span><br />
<span style="font-size: small;">(1) જન્મ ———- એક અણમોલ સોગાદ છે , જે ભગવાનની ભેટ છે. <br />
(2) બચપન —— મમતાનો દરિયો છે , પ્રેમથી ભરિયો છે , જે ડૂબી શક્યો તે તરિયો છે. <br />
(3) તરુણાવસ્થા —- કંઇ વિચારો , કંઇ આશાઓ નો પહાડ છે , મેળવવાની અનહદ આશ છે , લૂટવાની તમન્ના છે. <br />
(4) યુવાવસ્થા —— બંધ આંખોનું સાહસ છે , જોશછે … ઝનૂન છે , ફના થવાની ઉમ્મીદો છે , કૂરબાની ની આશાઓ છે , લૂટાઇ જવાની ખ્વાહિશ છે. <br />
(5) પ્રૌઢાવસ્થા —– ખૂદને માટે કંઇ ન કરી શકતાં મેળવીને આપવાની પણ ખૂશી છે , કુટુંબ માટે કુરબાન થવાની જીજીવિશા છે. <br />
(6) ઘડપણ ——– વિતેલા જીવનનો સરવાળો છે , મારા આપણાનો વહેવાર છે , જેવું વાવ્યું હતું તેવું લણવાનો સમય છે. <br />
(7) મરણ ———– જીન્દગીની કિતાબ ખૂલશે , નાડીએ-નાડીએ કર્મ તૂટશે , પાપ-પૂણ્યનો મર્મ ખૂલશે , કર્મ-ધર્મનો હિશાબ થશે , સ્વર્ગ-નર્કનો માર્ગ થશે , પોતાનાનો પ્યાર છૂટશે. સાત પગલા પૂરા થશે ….. <br />
</span><br />
<span style="font-size: small;">-- રશ્મિકા ખત્રી </span>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-75246688616502873652010-07-11T03:13:00.000-07:002010-09-05T05:22:24.649-07:00જિન્દગી ની સચ્ચાઈ ...<span style="font-size: small;"></span><br />
<span style="font-size: small;">સગાં સગાં સૌ શું કરો છો ? </span><br />
<span style="font-size: small;">સગાં તો સ્મશાનેથી પાછાં વળી જાય છે , સાચા સગાં છે જંગલના લાકડા જે સાથે બળી જાય છે. <br />
<br />
છૂટે ના શ્ર્વાસ છેલ્લા ત્યાં સુધી સૌ આશા રાખે છે , દગા અને દુઆમાં લોકો ખૂબ વિશ્ર્વાસ રાખે છે.</span><br />
<span style="font-size: small;"><br />
ઉઘાડી આંખથી નિસ્બત છે દુનિયાને દોસ્તો , બાકી જરૂરતથી વધારે ઘરમાં કોણ લાશ રાખે છે. </span><br />
<span style="font-size: small;"><br />
મરનારની ચિતા પર એનો ચાહનાર કોઇ ચડતો નથી , કહે છે હું મરીશ પણ પાછળથી કોઇ મરતું નથી. </span><br />
<span style="font-size: small;"><br />
જુએ છે દેહને આગમાં બળતો પણ આગમાં કોઇ પડતું નથી , અરે , આગમાં તો શું પડે એની રાખને પણ કોઇ અડતું નથી. <br />
</span><br />
<span style="font-size: small;">પંખી સમજે છે કે ચમન બદલાયું છે , સિતારા સમજે છે કે ગગન બદલાયું છે , પણ સ્મશાનની ખામોશી ચીસો પાડે છે કે </span><br />
<span style="font-size: small;">છે લાશ એની એ જ , ફકત કફન બદલાયું છે. <br />
</span><br />
<span style="font-size: small;">-અજ્ઞાત </span>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-20772621989926851852010-07-06T12:49:00.000-07:002010-09-05T05:23:13.917-07:00પ્રેમ એટલે ...<span style="font-size: small;"></span><br />
<span style="font-size: small;">પ્રેમ એટલે મોસમનો વરસાદ નહીં…<br />
પ્રેમ એટલે વસંતનો શણગાર નહીં…<br />
પ્રેમ એટલે-<br />
પાનખર-રણે ઝઝૂમીને ફૂટી નીકળેલી એક કુંપળ…<br />
<br />
<br />
પ્રેમ એટલે કૃષ્ણ જ નહીં…<br />
પ્રેમ એટલે રાધા જ નહીં…<br />
પ્રેમ એટલે-<br />
કૃષ્ણની વાંસળીમાંથી રેલાતાં રાધાની ઊર્મિનાં સૂર…<br />
<br />
<br />
પ્રેમ એટલે કહેવા જેવી વાત નહીં…<br />
પ્રેમ એટલે સુંદર શબ્દોની લાશ નહીં…<br />
પ્રેમ એટલે-<br />
અંતરમાં થતો મૌન ઊર્મિનો મઘમઘાટ…</span>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-31975244436104358162010-07-06T12:44:00.000-07:002010-09-05T05:24:51.007-07:00એ કશું કે’તી નથી !!<span style="font-size: small;"></span><br />
<span style="font-size: small;">આંખ સમજે છે બધું પણ એ કશું કે’તી નથી,<br />
આંખની સામે રહેલું રણ ફકત રેતી નથી.<br />
<br />
કોઈ ત્યાં એવી રીતે આ વ્હેણને જોયા કરે,<br />
કે નદી જેવી નદી આગળ પછી વ્હેતી નથી.<br />
<br />
આંસુઓ થીજે પછી એનું વલણ બદલી જશે,<br />
આંખ વ્હેતાં આંસુઓની નોંધ પણ લેતી નથી.<br />
<br />
હા, ગઝલ કાગળ ઉપર લખવી પડે છે ઠીક છે,<br />
પણ ગઝલ ક્યારેય તે કાગળ ઉપર રે’તી નથી.</span><br />
<br />
<span style="font-size: small;">આંખ સમજે છે બધું પણ એ કશું કે’તી નથી !!</span><br />
<span style="font-size: small;"><br />
</span>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-79742396224213357772010-07-06T12:35:00.000-07:002010-09-05T05:24:51.007-07:00કોશિશ તો કરો ...<span style="font-size: small;"></span><span style="font-size: small;">ચાંદ ને તો દરેક લોકો ચાહે છે,<br />
ક્યારેક સૂરજ ને ચાહવાની કોશિશ તો કરો;<br />
<br />
સુખ તો દરેક લોકો માંગે છે,<br />
ક્યારેક દુઃખ માંગવાની કોશિશ તો કરો;<br />
<br />
પ્રેમ તો દરેક લોકો કરે છે,<br />
ક્યારેક નફરત કરવાની કોશિશ તો કરો;<br />
<br />
વચન તો દરેક લોકો આપે છે,<br />
ક્યારેક નિભાવાની કોશિશ તો કરો;<br />
<br />
હવામાં ઉડવાની દરેક લોકોની ઇચ્છા હોય છે,<br />
ક્યારેક આ ધરતી પર પગ જમાવવાની કોશિશ તો કરો.<br />
<br />
જિંદગીને તો દરેક લોકો ચાહતા હોય છે,<br />
ક્યારેક મૌત ની પાસે જવાની કોશિશ તો કરો.<br />
<br />
પોતાના માટે તો દરેક લોકો જીવતા હોય છે,<br />
ક્યારેક બીજાના માટે જીવવાની કોશિશ તો કરો.</span><br />
<span style="font-size: small;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: small;">-- by Unknown</span>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-56099998683233130022010-07-06T12:31:00.000-07:002010-09-05T05:23:13.918-07:00... તો ઘણું છે<span style="font-size: small;"></span><span style="font-size: small;">વરસાય તો ઘણું છે,<br />
બસ એટલુંક આજે વરસાય તો ઘણું છે,<br />
ઝરમર જરા તરા તું ભીંજાય તો ઘણું છે.<br />
<br />
આપી શકાય ઉત્તર; એ વાત તો પછીની<br />
પહેલાં સવાલ એનો, સમજાય તો ઘણું છે.<br />
<br />
કોલાહલોની વચ્ચે, આ કાનનું ગજું શું ?<br />
ને ચીસ સાવ મૂંગી ! દેખાય તો ઘણું છે.<br />
<br />
બેફામ હાસ્ય બાહર, સન્નાટા સાવ અંદર !<br />
આવી સ્થિતિ તમારી, ના થાય તો ઘણું છે.<br />
<br />
ઊડી રહ્યા છે ચોગમ, પંખી બનીને શબ્દો<br />
થોડા ઘણાં ગઝલમાં, ડોકાય તો ઘણું છે.</span>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-21044815840756575902010-07-06T12:27:00.001-07:002010-09-05T05:24:51.008-07:00ચાલ ફરી આ ...<span style="font-size: small;"></span><span style="font-size: small;">ચાલ ફરી આ મોસમમાં પ્રેમના ગીત રચીયે,<br />
થોડા વરસાદના ટીંપા ખોબે ભરી પ્રેમ-સાગર રચીયે,<br />
વાદળી તણા કાગળ ઉપર છબી જોઇ તારી,<br />
વાયરા પણ પ્રેમ ગીત ગાવા લાગ્યા,<br />
ચાલ ફરી આ મોસમમાં પ્રેમના ગીત રચીયે......!!!!</span><br />
<br />
<span style="font-size: small;">-- by Unknown </span>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5400788619480094786.post-28045705189949002712010-07-06T12:24:00.000-07:002010-09-05T05:23:13.919-07:00એક નાનકઙૂ પંખિ ..<span style="font-size: small;"></span><span style="font-size: small;">એક નાનકઙૂ પંખિ મુઝાય આ દુનિયા માં,<br />
એનાથી ના રહેવાય આ દુનિયા માં,<br />
દિવસ આખો રમ્યા કરૅ,<br />
સાંજ પડૅ એ કરમાય આ દુનિયા માં,<br />
એને કયાંય ગમે નહીં,<br />
એકલું એકલું પસ્તાય આ દુનિયા માં,<br />
એને એમ થયું કે કાશ! મારું પણ કોઈ હોય,<br />
તો મારું પણ મન હરખાય આ દુનિયા માં,<br />
આખરે તેને એક સાથી મળી ગયું,<br />
હવે એ આનંદ માં ભીંજાય આ દુનિયા માં, </span><br />
<br />
<span style="font-size: small;">-- by Unknown </span>Yagnesh Champaneriahttp://www.blogger.com/profile/13111457109145092408noreply@blogger.com0